Die Μadrigalia, wie auch nechstfolgende, als Dialogi,
Stanza,
Sestini,
Sonetti,
Canzoni,
Canzonette,
haben ihren Namen nicht von der Melodey des
Gesanges,
sondern
à textu et
versibus.
Dann Madrigale
ist ein Nomen Poematis,
und nicht Cantionis, welcher Text meistentheils aus dem Francisco Petrarcha,
Bocatio,
Petro Bembo,
und
Dante,
genommen seyn.
Es lest
sich aber ansehen, als könne
Madrigale derivirt
werden 1.
Quasi madre della gala, mater de sententia. Wann diese Poeten einen gantzen sensum in 8, 9, oder 10
Versen oder ryhen nicht mehr noch weniger begreiffen.
Denselben Text nimpt ein Componist bißweilen zu einem theil alleine,
bißweilen macht er auch zween theil daraus, Wie in Marentii
und anderer Composition
genugsam zu ersehen. Do aber geistliche in so viel reymen oder reyhen geschrieben,
und vom Componisten zur Harmoni
gesetzet werden,
so nennet was es Madrigalia Spiritualia.
2.
Quasi
Madre della gaia, oder uff
Frantzösisch
gay, quod est
laetitæ, lætus, oder auch
Madre galante, hoc est,
venustus, lepidus, bellus,
elegans,
quasi mater alacritatis vel lætitiæ, Als lustige weltliche Lieder, weil sie etwas anmutiger,
frischer
und
frölicher, weder die Moteten Lauten.
3.
Quasi Mandri-gale, hoc est,
Carmen pastorale, dictum à Mandra, videlicet à gregibus
ovium, quod ejusmodi
rustica
carmina inter pascendum canerent.
Allermassen noch heutiges tages die Hirtten und
Schäfer mit der Sackpfeiffen
ihren
Schäfflein vorzupfeiffen pflegen.
Mandriale enim et Mandrian vocatur Pastor
seu
custosovium.
|
Peroh' al viso d'amor portana insegna.
|
|
Mosso una pellegrina il mio cor vano,
|
|
Ch'ogni altra mi parea d'honor men degna
|
|
E lei sequento
sic per l'herbe verti
|
|
Udi dir l'alta voce di lontano:
|
|
Ahi quanti paßi per la serva perdi:
|
|
Allor mi strinsi a l'ombra d'un bel faggio
|
|
Tutto pensosa, e rimirando intorno
|
|
Vidi assai
periglioso il mio viaggio
|
|
E torna' indietro quasi a mezo il giorno.
|
|